Bedenimiz nasıl yemekle besleniyorsa, ruhumuz da deneyimleri yer, ve içine doğduğumuz ortamı deneyimlemeye hayata geldiğimiz ilk anda başlarız.
Bu analojiyi örneklerle pekiştirecek olursam:
-Nasıl bedenimiz yemeğe doymalıysa, ruhumuzun da deneyime doyması önemlidir. Ancak nasıl bebekken her şeyi sindiremiyor, bakım verenimiz sayesinde aşama aşama, yaşımıza uygun olacak şekilde yeni besinlerle tanışıyorsak, ruhumuz da o şekilde beslenmelidir: O da zamanla gelişir ve sindirebilmek için, deneyimi yavaş yavaş, içinde bulunduğu döneme uygun şekilde almalıdır.
-Besin nasıl vücutta parçalanır ve bu sayede kullanılırsa deneyimler de bir prosesten geçip ruha yerleşirler. Bu sürecin yolunda gitmesi için deneyim dozunda yaşanmalıdır, eksiklik ya da fazlalıklar ruhsallıkta aksamalara neden olacaktır.
-Gereğinden fazlasıyla az yediğimizde aç kalırız, bu açlık sürekli yemek düşünmeye kadar varabilir. Yaşanması gereken bir deneyim de fazlasıyla az yaşandığında o deneyime aç kalırız, ona olan ihtiyacımız artar. Mesela annesiyle yeterli deneyimi yaşamadığı için annesine yeterince bağlanamayan bir bebek annesiyle olan ilişkisinden çıkıp başkalarıyla ilişkilenmekte zorlanır, onun ihtiyacı önce anneye doymaktır.
-Gereğinden fazlasıyla çok yediğimizde yemeğin ne kadar iyi ya da güzel olduğu önemini yitirir, rahatsız oluruz. Bir deneyim de gerektiğinden fazlasıyla yoğun yaşanırsa iyi olmaktan çıkar. Mesela güvenli bir şekilde tutulması gereken dönemde tutulan ama artık serbest bırakılabilecek dönem geldiğinde de sıkı sıkı tutulmaya devam edilen bir çocuk için bu boğucu bir deneyim olacaktır.
-En basit şekliyle, iyi yediğimizde iyi hisseder, kötü yediğimizde kötü hissederiz. İyi şeyler yaşadığımızda iyi hisseder, kötü şeyler yaşadığımızda kötü hissederiz.
-Bir şeyi sindiremediğimizde rahatsız oluruz, belki bir yerimiz ağrır, bir deneyimi sindiremediğimizde de rahatsız oluruz ve ruhumuz ağrır, destek gerekebilir.
-Herkesin yemek kapasitesi farklı olduğu gibi deneyim kapasitesi de farklıdır. Nasıl herkes aynı yemekten başka keyif alırsa, bir deneyim de farklı şekillerde yaşanır. Bazı deneyimler de proses edilmek ve ruhta akmak yerine, mideye oturan yemekler gibi ruha çiğ çiğ oturur.