Yine aynı konuşmada, önerilen her şey yapıldığında dahi öfke patlamaları olduğu durumda ne yapılmasının iyi olacağı hakkında “Çocuk duygusunu yaşayacak ve bu makul karşılanacak. Biraz rol model olmak gerekiyor. Kendi duygularımızdan da ajite etmeden bahsetmemiz gerekiyor. Çünkü çocuklar bizden gördüklerini soğuruyorlar ve yansıtmaya başlıyorlar” deniyor.
Şu önemli noktayı da ekliyorlar: “Çocuk çığrından çıkabildiği gibi ebeveynler de çıkabilir. Ebeveyn nasıl çocuğun duygusunu yaşamasına izin veriyorsa kendi duygusuna da izin vermeli. İnsan kendisine sahip olmak istediği bir arkadaş gibi davranmalı.”
Bu konu üzerinde durmaya değer. Bu dönem çocuklar için olduğu kadar yetişkinler için de zor bir dönem. Zaten zor olan ebeveynlik daha da zor bir hale geldi. Çocukların çeşitli ihtiyaçları olduğu kadar ebeveynlerin de var ve çocuğun o an istedikleri ile ebeveynlerin o an verebileceklerinin birbiri ile örtüşmeme ihtimali arttı.
Psikolog Şükran Sarp zor zamanlarda duyguya izin vermenin yanında derin nefesler almanın önemine dikkat çekiyor: “Zor zamanlarda burundan derin nefesler alıp o anı durdurmak önemli.” “Şikayet etmek herkesin hakkı ancak bu olanlar hayatın tamamı değil bir parçası olmalı.” “Şu anda hiçbir şeye motive olmayabiliyoruz. Hiçbir şeyin ideali yok. Biraz boş kalmak için izin vermek lazım.”
Dipnot: Önerilerin hepsi çok güzel, doğru ve faydalı, ancak tabii ki ateş düştüğü yeri yakıyor. Bu bir dönem, geçecek, onu hatırlamak önemli. Yapılamıyorsa da yapılamıyor ancak her aile kendisine iyi gelecek önerileri bulduktan sonra, zorlanma anlarında bunları ne kadar sık hatırlayıp ne kadar sık yapabilirse o kadar iyi…
Fotoğraf Pawel Czerwinski, Unsplash