Babanın varlığının ve desteğinin bebek/çocuk bakımında elzem olduğunun, babanın ruh sağlığının da çok önemli olduğunun bir kere daha altını çizelim. Buradaki ‘destek’ kelimesinden yola çıkarak yapılabilen ‘babanın olmasa da olacağı, bakım sürecince (sadece) anneye yardımcı ve destek olabildiği’ kodlaması aslında yanlış bir kodlamadır: Babanın yaptığı anneye yardımcı olmak değil, kendi ebeveynliğini/babalığını yapmaktır -ve tabii ki yardım bunun bir parçasıdır, tabii ki eşler birbirlerine yardım edeceklerdir.
Bella Habip’in aktardıklarından devam edecek olursak.. Baba çocuğun ihtiyacı olan güçlü çerçeveyi çizendir aynı zamanda. Winnicott’un “D. W. Winnciott D. W. Winnciott’u anlatıyor” makalesinde bahsettiği iki tür mahrumiyet vardır: Birincisi annenin kaybı ile gelen mahrumiyet, ikincisi çerçevenin ya da bu çerçevenin sağlamlığının kaybı ile gelen mahrumiyet. Her ne kadar annenin de bir çerçeve çizmesi önemli olsa da, çerçeve sağlamlığı ile ilgili olan ikinci mahrumiyet daha çok babayla ilgili olan, babanın koruması gereken kısımdır.
Bella Habip’in belirttiği önemli noktalardan başka bir tanesi de çocuğun yetiştiği ortamda bir yapı olmazsa, saldırganlık ve nefret engellenmezse bakımın çok yetersiz kalacağıdır.
Çocuk çerçeveye mutlaka saldıracak, bu çerçevenin ne kadar sağlam olduğunu test edecektir. Bu sağlamlığı görmeye, yani saldırganlığını ifade ettiğinde yıkılmayan bir yapıya ihtiyacı vardır. Bu şekilde saldırganlığını sağlıklı bir şekilde yaşayabilecek ve onu dönüştürebilecektir.
Fotoğraf, Milad Fakurian, Unsplash.